ఏకాత్మ పంచకం

౧ తన్ను మరచి తనువు తానై తలచి
ఎన్నియో జన్మము లెత్తి తుది -తన్ను
తెలిసి తా నౌట పలు దేశ సంచార
కల న్మేల్కొనుట కను

Forgetting the Self, mistaking the body for the Self, going through innumerable births and finally finding and being the Self — this is justlike waking up from a dream of wandering all over the world.

౨ తానుండి తానుగ దన్ను తా నేనెవ?
దే నుండు స్థానమేది ?
యను వానికి
నేనెవ డెక్కడ నేనున్నా నన్న మధు
పానుని యాడు పలుకు
He who asks ‘Who am I?’ although existing as the Self, is like a drunken man who asks about his own identity and whereabouts.


౩ .తనలో దను ఉండ దాను జడమౌ
తనువందున్నట్టు తలచు -మనుజుడు
చిత్రములో నున్నది చిత్రమున కాధార
వస్త్రమని ఎంచువాడు
When in fact the body is in the Self, to think that the Self is within the insentient body is like thinking that the cinema screen on which a figure is projected is inside the figure.


౪. పొన్నుకు వేరుగ భూషణ ముండునే
తన్ను విడిచి తనువేది -తన్ను
దను వను వాడజ్ఞుడు తా నను వాడు
తను గనిన జ్ఞాని ధరించు .
Has the ornament any existence apart from the gold (of which it is made)? Where is the body apart from the Self? The ignorant mistake the body for the Self, but the Jnani, knower of the Self, perceives the Self as the Self.

౫. ఎప్పుడు నున్నది ఏకాత్మ వస్తువే
యప్పడా వస్తువు నాది -గురు చెప్పక
చెప్పి తెలియగ జేసినారే , ఎవరు
చెప్పి తెలుపుదురు చెప్పు .
That one Self, the Reality, alone exists for ever. If even the Primal Guru (Adi Guru, Dakshinamurti) revealed it in silence, who can convey it in speech?


ఏకాత్మ తత్వము నిట్టి దని తేల్చి భక్త
దేహాత్మ భావము దీర్చెను ఏకాత్మ
జ్ఞాన స్వరూప రమణ గురు నాధుడు తా
నానతిచ్చు పంచక మందు .

-- భగవాన్ రమణ మహర్షి